วันที่14 พฤษภาคม 2565 เวลา13.30 น. มูลนิธิอุดรส่งเสริมธรรม ได้รับแจ้งจากเจ้าของร้านขายเครื่องสังฆภัณฑ์ เลขที่138/1 บ้านหนองสวรรค์ หมู่5 ตำบลเชียงพิณ อ.เมืองอุดรธานี ได้มีตัวแลน (ตะกวด) ขนาดใหญ่วิ่งเข้ามาในร้าน กลัวว่าสัตว์เลี้ยงและคนบ้านจะได้อันตราย หลังจากนั้นอาสากู้ภัย จึงรุดไปตรวจสอบ ในที่เกิดเหตุเป็นร้านปูนสองชั้นเจ้าของบ้านพาอาสากู้ภัยไปที่หลังร้านซึ่งเป็นห้องครัว พบตัวแลนขนาดใหญ่หลบอยู่หลังตู้เย็น โดยมีเพียงอุปกรณ์ที่นำมาเป็นเหล็กคีบไม่สามารถจับตัวแลนได้เพราะมันมีขนาดใหญ่ จึงให้เจ้าของหาท่อนไม้และเชือกไนล่อนมาให้ เพื่อทำบ่วงเชือกคล้องจับตัวแลน โดยอาสากู้ภัย 2 คนที่อยู่ด้านล่าง ได้เอาจอบไปทำการดันตัวแลนเข้าติดกับฝาผนังเอาไว้ไม่ให้มันวิ่งหลบหนีไปไหนได้ ส่วนอาสากู้ภัยอีกคน ได้ปีนขึ้นไปบนโต๊ะ แล้วเอาบ่วงเชือกที่นำมาทำการคล้องคอตัวแลนเอาไว้
หลังจากนั้นเจ้าตัวแลนมันก็ยังไม่สิ้นฤทธิ์หันมาจะกัดและใช้กรงเล็บเท้าจะข่วนอาสากู้ภัย แต่ไม่มีใครเป็นอะไร เพราะมีความชำนาญในการจับ จึงได้เอากระสอบป่านมาคลุมตัวแลนเอาไว้ แล้วใช้ผ้าเทปพันสีดำทำการพันรอบปากมันเอาไว้ ก่อนที่จะใช้เชือกไนล่อนทำการมัดขาหน้าและขาหลังทั้ง4ขาเข้ากับหางของมันเอาไว้เพื่อไม่ดิ้นสู้ได้จนมันสิ้นฤทธิ์ แล้วนำมาหน้าบ้าน ซึ่งเจ้าของบ้านได้ถ่ายรูปตัวแลนกับเลขที่ร้านเอาไว้ เพื่อจะส่งไปให้ เพื่อนที่รู้จักเพราะหลายคน ได้โทรศัพท์มาสอบถามเจ้าร้านเลขที่ร้านอะไรเนื่องจากนำไปเสี่ยงโชค แล้วนำตัวแลนใส่กระสอบป่านเอาไปปล่อยสู่ธรรมชาติต่อไป
ทางเจ้าร้าน บอกว่า ในตอนแรกยังไม่รู้ได้มีเพื่อนบ้านวิ่งมาบอกว่า มีตัวแลน ออกมาจากป่าฝั่งตรงข้ามร้าน แล้วได้วิ่งข้ามถนนมาก่อนที่จะเข้าไปในร้านของตน จึงได้พากันสำรวจค้นหาดู จนไปพบตัวแลนขนาดใหญ่ หลบอยู่หลังตู้ ทำให้ตกใจกลัวมาก ซึ่งก็ไม่กล้าไล่มันออกไปเพราะกลัวจะได้อันตราย เนื่องจากตัวมันใหญ่มาก แล้วโทรแจ้งมูลนิธิ ฯ ขอความช่วยเหลือมาจับตัวแลนออกไป ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีตัวแลนเข้ามาในร้าน ตนเชื่อว่า มันอาจจะมาให้โชคกับเราแล้วเพื่อนๆทราบเรื่องได้โทรศัพท์มาสอบถามเลขที่ร้าน จึงได้ถ่ายรูปแล้วส่งไปเพื่อนดู คงจะนำไปเสี่ยงโชคในงวดนี้ดังกล่าว
